"Baby Lift" operation Haiti
Adoption is a last resort, not first aid
The facts and history teach us that adoptions from Haiti are risky and generally carelessly made. In 2003 the Dutch Youth Inspection called then for a strict control, after several reports of careless adoptions from a Dutch Adoption Agency. In 2005 a Unicef report warned for high risks regarding adoption from Haiti also.
At that time the Dutch agency had to close their dubious adoptions from Haiti. Subsequently, the UAI reported on May 13, 2008 in the media about about a dramatic adoption from the same agency who opened another channel in Haiti, that was illustrative for multiple adoptions from Haiti. An adoptive couple told their story during a national TV broadcast of EénVandaag. They showed an Adoptee from Haiti who will probably stay the rest of her life in a mental hospital in the Netherlands.
Given the terrible disaster and the appalling situation in Haiti, the current "baby lift" operation is inspired only by emotion and a neo-colonialist way of thinking: "Our children are better off in the West " as one of the Adoption Agencies involved in the 'Babylift' claimed. Just in these situations ,the UAI considers it no more than wise and logic to go through the required procedures, especially in the situation of chaos.
In times of disasters and wars, every time again it appears that children are moved prematurely to the West, before governments know how to deal with the disaster itself. The term 'baby lift' operations was originated during the Vietnam war in the seventies, where children were flown per aircraft to the United States. Without checking whether the children were actually orphans or relinquished by their parents. Many Vietnamese parents have searched for years unsuccessfully for their stolen children. But that is not where it stopped, still these kind of activities are still taking place and a recent example is Zoe’s Ark. A French 'relie'f organisation which attempted to smuggle one hundred children from Chad for intercountry adoption under the guise of humanitarian aid.
NGO's like the Red Cross, Unicef and World Vision, continuously calls at times for a temporary stop of adoption or a careful approach in times of crisis. These institutes simply need more time to get children back to their parents or to reunite with their family. The UAI in the mean time, made contact with several aid agencies including Plan Netherlands and asked them for their point of view on the disaster in Haiti. They are highly concerned about the situation in Haiti and in particular the high risk of child abduction. Since 1973, Plan Netherlands has worked in Haiti and has 143 employees on the spot. It is one of the largest development organisations. During disaster like these Plan has, in addition to providing medical and other resources, as first priority the protection of children to prevent the exploitation, abduction and abuse. From personal experience Plan knows that in times of crisis, the risk of abduction of children can be very high.
The UAI, therefore, considers the response of the Dutch government premature and not very considerate but too much motivated by emotions instead of properly thinking through the long term consequences for the Adoptees and their Haitian families. And after all the adoption scandals of recent years, one would have expected that the Netherlands now would had learned their lesson in this area. But the reality now shows an opposite picture. And the question is, whether that is really in the interests of children and parents in Haiti.
Adoptie is geen humanitaire hulp
‘Babylift’ operatie op gang uit Haïti
Amsterdam, 18 januari 2010 - Na de ramp in Haïti begint de humanitaire hulp op gang te komen maar ook versnelde adopties, mogelijke kinderroof en geforceerde afstand voor interlandelijke adopties naar het westen. Het weghalen van kinderen in tijden van rampen en oorlogen onder het mom van adoptie, is volgens de visie van United Adoptees International (UAI) geen vorm van humanitaire hulp. Wat betreft Haïti is de reactie van de Nederlandse overheid een onverantwoordelijke reactie op de situatie waar momenteel controle en toezicht niet te handhaven zijn. Toch heeft de Nederlandse overheid gemeend adoptie als eerste prioriteit te moeten stellen en is het nu al akkoord gegaan met 110 adopties uit Haïti. Waarvan eerst 56 adopties versneld werden goedgekeurd door het Ministerie van Justitie met als argument dat deze reeds in de ‘pijplijn’ zaten. Hierdoor zien adoptiebureaus Nederlandse Adoptiestichting (NAS) en het grootste Nederlands adoptiebureau Wereldkinderen, onder druk van aspirant adoptieouders, hun kans schoon om druk uit te oefenen om meerdere (risicovolle) adopties los te krijgen uit Haïti.
Adoptie is een laatste redmiddel, geen eerste hulpmiddel.
De geschiedenis en feiten leren ons dat adopties uit Haïti risicovol zijn en onzorgvuldig plaatsvinden. In 2003 riep de Jeugd inspectie op tot strikte controle, na meerdere meldingen van onzorgvuldige adopties. Toentertijd werd zelfs een vergunninghouder stilgelegd vanwege dubieuze adopties uit Haïti. Vervolgens heeft de UAI op 13 mei 2008 in de media gewag gemaakt van een dramatische adoptie die illustratief is voor meerdere adopties uit Haïti. Een adoptie echtpaar heeft toen in de televisie-uitzending van EenVandaag haar verhaal gedaan over hun adoptiekind die de rest van haar leven in psychiatrische inrichtingen zal moeten verblijven. Gezien de vreselijke ramp en de erbarmelijke situatie in Haïti die ontstaan is, wordt de ‘babylift’ operatie enkel door emotie en vanuit een neokolonialistisch denken gestuurd: “onze kinderen zijn beter af in het Westen”. In deze situaties lijkt het de UAI niet meer dan logisch om de vereiste procedures te doorlopen, ook in deze situatie.
In tijden van rampen en oorlogen blijkt keer op keer weer dat kinderen voortijdig naar het Westen worden gehaald voordat regeringen weten hoe om te gaan met de ramp. De term ‘babylift’ operaties stamt uit de tijd van de Vietnam oorlog in de zeventiger jaren, waar kinderen per vliegtuig naar Amerika werden gevlogen. Zonder te controleren of de kinderen daadwerkelijk wees waren of afgestaan door hun ouders. Vele Vietnamese ouders hebben jarenlang vergeefs gezocht naar hun geroofde kinderen. Maar dit soort acties vinden nog steeds plaats, een recent en sprekend voorbeeld daarvan is Arc van Zoë, waar geprobeerd werd honderd kinderen uit Tsjaad te smokkelen voor interlandelijke adoptie onder de mom van humanitaire hulp.
NGO's zoals het Rode Kruis pleiten voortdurend voor een voorlopige stop of een zorgvuldige benadering van adoptie in tijden van crisis. Deze instituten vragen simpelweg meer tijd om kinderen weer met hun ouders of familieleden te herenigen. De UAI heeft inmiddels contact gelegd met meerdere hulporganisaties waaronder Plan Nederland en hen gevraagd om hun visie over de ramp in Haïti. Zij maken zich grote zorgen over de situatie in Haïti en met name het grote risico op ontvoeringen van kinderen. Sinds 1973 is Plan Nederland werkzaam in Haïti en is daar ter plaatse met 143 medewerkers. Zij is daar één van de grootste ontwikkelingsorganisaties. Tijdens rampen heeft Plan, naast het bieden van medische en andere hulpmiddelen, als eerste prioriteit; het beschermen en voorkomen van kinderen tegen uitbuiting, ontvoering en mishandeling. Uit eigen ervaring weet Plan dat in tijden van crisis, de kans op ontvoeringen van kinderen erg groot is.
De reactie van de Nederlandse overheid vindt de UAI dan ook prematuur en niet overdacht en teveel ingegeven door emoties in plaats van gepast na te denken voor te handelen. En na alle adoptieschandalen van afgelopen jaren zou men toch verwacht hebben dat Nederland nu haar les op dit gebied wel geleerd zou hebben. Echter de realiteit die nu de ronde doet, laat een tegenovergesteld beeld zien. En het is maar de vraag of dat werkelijk in het belang van kinderen en de ouders in Haïti is.
Noot voor de redactie:
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Joan Hansink, telefoonnummer: 06-41499771 of mail naar uai.jhansink@gmail.com. Zie ook www.uai-news.blogspot.com en www.uai-sti.blogspot.com.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar